Kategoria: Program i struktura
POCZYNIONE PRÓBY
Ze strony DGB były jeszcze czynione próby przyłączenia DAG. Ostateczny rozłam nastąpił na wspólnej konferencji w Recklinghausen w 1948 r., gdy przedstawiciele DGB zaproponowali, aby pracowników umysłowych włączyć do Związku Zawodowego Pracowników Handlu, Banków i
CELE OGÓLNOSPOŁECZNE
Cele ogólnospołeczne w programie DAG zostały zamarkowane tylko deklaratywnie i dotyczą pewnych korekt systemowych mających na celu zapewnienie pełnego zatrudnienia oraz zagwarantowanie współwłasności pracowniczej — według koncepcji wywodzącej się z teorii tzw. „ludowego kapitalizmu”, W
CHRZEŚCIJAŃSKIE ZWIĄZKI ZAWODOWE
Chrześcijańskie związki zawodowe wyłoniły się z DGB jako organizacja rozłamowa, oparta na światopoglądzie religijnym. Pierwszą przyczyną kontrowersji w łonie DGB między silnie w niej reprezentowaną grupą katolików a pozostałymi członkami organizacji było zaangażowanie się Federacji
RZECZ ZNAMIENNA
Oznaczało to pierwszą próbę rozbicia dotychczas jednolitych związków zawodowych. Nastąpiło to dwa lata później. 30 października 1955 r. w Essen został powołany Chrześcijański Ruch Związkowy Niemiec (Christliche Gewerkschaftsbe- wegung Deutschland), w 1956 r. przemianowany na
PRYWATNA WŁASNOŚĆ
Posiadanie i tworzenie prywatnej własności zostały w programie określone jako istotne czynniki sjK»łecznego porządku, w każdej zaś tendencji antywłasnościowej upatrywano niebezpieczeństwo naruszenia „naturalnego porządku rzeczy”. CGB opowiadała się za realizacją koncepcji „kapitalizmu ludowego”. Częściowa sprzedaż
TRZY GRUPY SPOŁECZNE
Chrześcijańska Federacja Związków Zawodowych zrzesza trzy grupy społeczne organizacji związkowych: robotniczą, pracowników umysłowych i urzędników. Pierwsza, pod nazwą Wspólne Zrzeszenie Chrześcijańskich Związków Zawodowych Niemiec (Gesamtverband der Christlichen Gewerkschaften Deutschlands, CGD), skupia siedem robotniczych organizacji związkowych,
WEDŁUG STANU
W tej grupie spotyka się najbardziej reakcyjne związki zawodowe, jak m. in. Zrzeszenie Pracowników Umysłowych Handlu i Przemysłu (Deutsche Handels- und Industrieangestellten — Verband, DHV). Nie jest ono religijnie neutralne — w odróżnieniu od innych
MIEJSCE DGB W STRUKTURZE RUCHU ZWIĄZKOWEGO RFN
Miejsce DGB w ruchu związkowym RFN wyznaczają różne czynniki; oto najważniejsze z nich:Czynnik ilościowy. DGB jest uważana w RFN za reprezentanta ogółu ludności pracującej wobec kapitału i państwa. Wynika to przede wszystkim z jej ilościowego
CZYNNIK SPOŁECZNY
Przyrost ilości członków DGB w ciągu trzydziestu lat jej istnienia odbywał się proporcjonalnie do wzrostu liczby pracowników zatrudnionych w gospodarce narodowej RFN. Liczba członków DGB w latach 1950—1980 zwiększyła się z 5,6 min do 7,9
WŚRÓD INNYCH NURTÓW
Wśród innych nurtów związkowych tylko CGB zrzesza robotników, i to w niewielkiej ilości. Trzeba dodać, że liczba pracowników umysłowych i urzędników zrzeszonych w organizacjach związkowych DGB przewyższa ich liczebność w typowo ^yndykalis tycznych związkach, jakimi
WYRAŹNE OPOWIEDZENIE SIĘ
Dowodzi tego wyraźne opowiedzenie się DGB za refórmizmem, jej lojalność wobec burżuazyjnego państwa. Jednocześnie uważa się ona za centralę reprezentującą nie tylko partykularne, lecz także ogólnospołeczne interesy swoich członków. Związkowy reformizm i przyjęte do programu
CZYNNIK FINANSOWY
DGB i zrzeszone w niej organizacje związkowe posiadają odpowiednią siłę finansową, potrzebną do prowadzenia programowej działalności. Budżet DGB wynosi około 110 min marek rocznie. Z tej kwoty pokrywa ona swoje wydatki na wynagrodzenia (zatrudnia około